به گزارش سینماپرس چهره پردازی یکی از مواردی که در اقتصاد تولید فیلم دخیل است اما در ایران به سبب عدم شناخت معقول در این زمینه مورد توجه جدی قرار نگرفته است.

جلال معیریان که بسیاری او را پدر گریم ایران می دانند در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس گفت: دستمزد گریم در سینمای ایران نه تنها منصفانه نیست بلکه در حد بسیار پایین و ناچیزی است. گریمور ها بعد از گذراندن دوره های آموزشی آکادمیک یا تجربی و هزینه هایی که در طول آموزش می پردازند مضاف بر زمان و عمری که برای این کار می گذارند به چیزی که به دست می آورند نمی ارزد و این نهایت بی مهری در حق این بچه ها است.

این چهره پرداز سینما ادامه داد:به نظر من مقصر و مسئول انجمن چهره پردازان ایران است.چون باید یک معرفی دقیق و یک آشنایی کامل نسبت به امر گریم در سینما در جامعه هنر وجود داشته باشد که بتوانند حق مطلب را درباره آن ادا کنند.

وی اظهار داشت: توجه کنیم پایه های این رشته نقاشی ،مجسمه سازی و آرایش است مضاف بر اینکه مدل برای گریم ،انسانی است شریف و هنرمند که مورد توجه جامعه است.خب حال در چنین شرایطی که گریمور روی صورت هنرمندان بزرگ کار بسیار سخت و مشکلی را انجام می دهند چرا باید دستمزدی به این ناچیزی بگیرد؟

معیریان بیان کرد: اگر بخواهیم قیاس کنیم و ببینیم که حقوق یک چهره پرداز در ایران چقدر است و در یک کشور مانند همین کشورهای عرب همسایه چقدر است باید بگوییم دقیقا 10 برابر در آنجا پول می دهند و احترام و ارزش گریمور 50 بیشتر از ایران است، این فقط برای گریمور های مبتدی است و برای حرفه ای ها که خیلی بیشتر از این هم انجام می دهند.

وی گفت:من 50 سال در ایران به عنوان طراح و چهره پرداز کار کردم و شاگردان بسیاری داشتم و خیلی از شاگردانم وقتی به کشور های عربی می روند و کار می کنند دیگر دوست ندارند برگردند.وقتی برمی گردند باز هم «کاسه چه کنم» دستشان می گیرند .نقل قول از پسرم که در کشور کویت کار می کند دستمزد دقیقا 10 برابر به بالا  است.بنا به گفته خودش یک فیلم در کویت کار کند معادل یک سال درآمد در ایران است و این در شرایطی است که ما ادعا داریم سینما داریم!

معیریان تصریح کرد:چرا در ایران همه گریمورها متحد نمی شوند تا با هر قیمتی کار نکنند؟خب مدتی بیکار بمانند به لحاظ مالی به آنها فشار می آید و هنرمندی که مجبور می شود بنشیند تا فیلمی به او پیشنهاد شود و آنگاه باید موظب باشند یکی از همکاران کار را از او نقاپد. خرج و زندگی و نیاز و مشکلات به جایی برسد که انسان شرف حرفه ای را زیر پا بگذارد و حاضر می شود در هر شرایطی کار کند.باید شرایط جوری باشد که بتوان با درآمد آن زندگی کرد. در کشور ما به گونه ای است که تهیه کننده پیشنهادی می دهد ،همین که هنوز نه نگفته ای یک نفر دیگر با پول کمتر حاضر به انجام کار می شود.

معیریان گفت:من به عنوان استاد، شاگردم را در کشوری عربی سر کار بردم و همان شاگرد در پایان کار به آنها پیشنهاد می دهد که با پول کمتر کار را به او بسپارند.نه این که کیفیت کارش در حد من باشد ولی چون شناخت کاملی را روی این کار ندارند با خودشان می گویند هر کس کمتر بگیرد بهتر است!من به عنوان گریموری که بیش از 50 سال سابقه کار دارم و از 1351 تدریس می کنم و آموزشگاه دارم ،احتیاجی ندارم ولی برای بچه هایی که فارغ التحصیل می شوند نگرانم.چقدر یک هنرمند باید بیرون بنشیند و منتظر بماند؟چگونه زندگی شان تامین می شود؟

وی بیان داشت:من در تلویزیون ایران به دعوت خودشان می روم و کارم را به بهترین نحو ممکن انجام می دهم و موقع گرفتن دستمزد باید به در و دیوار بزنم! به هر ارگانی مراجعه می کنی هم حمایتی در کار نیست.به هر کس هم بگوییم این آقای گردن کلفت پول من را خورده ، حرمت یک مرد 70 چند ساله که 50 سال در سینما بوده  و کار کرده را نگه نمی دارند. تهیه کننده یک سریال شبکه ویدئویی که در سال 90 من با وی یک کار سنگین را انجام دادم نزدیک به 100 میلیون از پول من را نداد و من از جیب خودم پول مجریان گریم را دادم.به وزارت ارشاد و سندیکای تهیه کنندگان اعتراض و شکایت کردم و آنها هم هنوز کاری برایم نکرده اند.تازه کار ها وقتی ببینند که با من این گونه رفتار می شود از کارشان مایوس می شوند.

معیریان در پایان گفت:در حال حاضر کاری که با عنوان گریم در سینما انجام می شود را با کیفیت نمی دانم و در بعضی مواقع می توانم بگوییم افتضاح است.دلیل آن هم این است که چقدر داده اید و چقدر می خواهید؟یک جوان مانند من فکر نمی کند و هر اندازه کار می کند که به او پول می دهند.گریمور های داریم که سه ماه دوره طی نکرده و آنگاه طراح گریم شده و روابط در انجام کار دخیل می شود کیفیت پایین می آید.الان آدمهایی طراح گریم هستند که دست چپ و راستشان را بلد نیستند اما چون قیمت پایین قرارداد می بندند،کار می گیرند.